برنامه ریزی توسعه شبکه های انتقال با در نظر گرفتن منابع توان راکتیو

رشد فزاینده تقاضای بار الکتریکی در سالهای اخیر، باعث ایجاد خطوط انتقال جدیدی برای انتقال توان الکتریکی از منابع تولید به مراکز مصرف بار الکتریکی شده است. ازاینرو برنامه ریزی توسعه شبکه انتقال (tep)، به عنوان یکی از ارکان اساسی برنامه ریزی شبکه قدرت، به خصوص در سیستمهای تجدید ساختار شده از اهمیت بالایی برخوردار است. از سویی پدیده های افت ولتاژ و مسائل مربوط به ناپایداری سیستم که معمولا به عنوان قیود برنامه ریزی توسعه شبکه انتقال مطرح هستند به ناتوانی سیستم در تأمین توان راکتیو مربوط می شوند از منابع راکتیو حتی می توان جهت افزایش ظرفیت انتقال، تصحیح ضریب توان، کاهش تلفات و بهبود پروفیل ولتاژ استفاده کرد. این نشان دهنده وابستگی شدید برنامه ریزی منابع راکتیو (rpp) و برنامه ریزی توسعه شبکه انتقال (tep) می باشد. اما بدلیل پیچیدگی فرمول بندی ریاضی و حل آن این مسائل معمولا به طور مجزا حل می گردند. هدف از حل همزمان برنامه ریزی توسعه شبکه انتقال و منابع توان راکتیو مشخص کردن "مکان"، "تعداد" و "زمان" نصب ابزارهای جدید شامل خطوط انتقال و منابع توان راکتیو به شبکه است، به طوری که ضمن رعایت قیود فنی، بهره برداری و قابلیت اطمینان، طرحی با حداقل هزینه توسعه و بهره برداری برای افق طراحی سیستم باشد. در این پایان نامه پس از ارائه فرمول بندی ریاضی دقیق برای مدلسازی مسئله برنامه ریزی توسعه همزمان شبکه انتقال و منابع توان راکتیو بر مبنای مدل ac، برای بدست آوردن شبکه ای امن که در برابر هر گونه خروج تک خطی مقاوم باشد یک الگوریتم سازنده ابتکاری پیشنهاد شده است و در ادامه یک مدل ریاضی جدید برای حل مسئله برنامه ریزی در محیطهای تجدید ساختار شده بر مبنای مدل ac ارائه شده است.